“İlk Yara Anneyle İlgilidir”

Sessizlik Oteli’ni okuduğumdan beri bu cümleyi düşünüyorum. Şöyle diyor yazar:

“Göbek deliği, göbek kordonundan artakalanlar düştükten sonra insanların karın bölgesinde oluşan bir yaradır. Çocuk doğduğunda anne ile çocuk arasındaki bağlantıyı koparmak için göbek kordonu bağlanıp kesilir. Dolayısıyla ilk yara anneyle ilgilidir.”

Hayattaki tüm yaralarımızın temeli, annemizle kesilen bağın ömür boyu taşıdığımız boşluğuna -ya da fazlalığına, kiminin göbek deliği öyle olur bilirsiniz- mı dayanıyor?

Hayatta sahip olduğum çok yaram var. Çoğu gerçek bile değil ama taşıyorum işte. Neredeyse hepsi de özgürlükle ilgili yaralar. Kendimizi özgür kılmak için aldığımız yaraların bir listesi olsa eminim şaşıp kalırdık. İlk yaramızın bile bununla ilgili olduğunu fark ettiğim şu günlerde bu listeyi hayata geçirmek kendime yeni bir meşgale olabilir ama istemiyorum. Yaralar şu anlık olduğu yerde kalabilir.

Bugün sadece iki kahve içtim. Kardeşim yine arkadaşlarıyla konuşuyor. Yağmur bir yağıyor bir yağmıyor. Her zamanki Marmaris. Gerçekten bir arkadaş ile konuşmayalı uzun zaman olmuş.

Yakında yine yola çıkacağım. Ani bir frenle de olsa durmak hiç bu kadar iyi gelmemişti. İyi gelmek görecelidir ve bana göre gerçeklerle yüzleşebilmek her zaman iyidir.

16 Mart 2021